Resolusi Bersatu untuk Keamanan telah diguna 13 kali antara 1951 dan 2022. Ia telah digunakan oleh Majlis Keselamatan (8 kali) dan Perhimpunan Agung (5 kali). Sebelas daripada kes itu ialah Sesi Khas Darurat.

Oleh Majlis Keselamatan

Timur Tengah (1956) - veto Perancis dan UK – Sesi Khas Darurat Pertama

Digunakan oleh Resolusi Majlis Keselamatan 119. Walaupun "Bersatu untuk Keamanan" telah digubal kerana veto Kesatuan Soviet, ia pertama kali digunakan terhadap dua anggota NATO.[31] Sesi khas darurat pertama Perhimpunan dicetuskan oleh undian bertatacara Majlis Keselamatan dalam Resolusi 119 pada 31 Oktober 1956,[32] akibat Krisis Suez, yang bermula 29 Oktober 1956. Dua anggota Majlis sahaja yang membantah penerimapakaian resolusi Majlis 119, Perancis dan United Kingdom, dan seperti Israel, merupakan antagonis utama dalam konflik dengan Mesir. Mesyuarat sesi diadakan antara 1 November dan 10 November 1956.

Pada 7 November 1956, Perhimpunan menerima pakai resolusi 1001,[3] menubuhkan Pasukan Darurat PBB I (UNEF I) untuk "menjaga dan mengawasi pemberhentian permusuhan". Perhimpunan, dengan resolusinya sendiri, bukan sahaja menubuhkan UNEF I malah menyeru satu "gencatan senjata segera", serta mengesyorkan "semua Negara Anggota menahan diri daripada membawa masuk barangan ketenteraan di kawasan itu", sekali gus membenarkan sekatan ketenteraan.

Hungary (1956) – veto USSR – Sesi Khas Darurat Kedua

Digunakan oleh Resolusi Majlis Keselamatan 129. Sesi Khas Darurat UNGA Ketiga mengenai "Situasi di Timur Tengah" menerima pakai Resolusi 1237 (ES-III) yang menggesa pengunduran awal tentera asing dari Jordan dan Lubnan.

Timur Tengah (1958) – veto USSR – Sesi Khas Darurat Ketiga

Digunakan oleh Resolusi Majlis Keselamatan 462. Sesi Khas Darurat Keenam mengenai "Situasi di Afghanistan" menerima pakai Resolusi ES-6/2 menyeru seluruh tentera asing di Afghanistan berundur secara segera dan tidak bersyarat.

Congo (1960) – veto USSR – Sesi Khas Darurat Ke-4

Digunakan oleh Resolusi Majlis Keselamatan 157. Sesi Khas Darurat Keempat UNGA mengenai "Situasi Congo" menerima pakai Resolusi 1474/Rev. 1/(ES-IV) meminta Setiausaha Agung untuk terus mengambil tindakan bersungguh-sungguh selaras dengan resolusi Majlis Keselamatan dan merayu kepada semua Anggota untuk menyumbang segera secara sukarela kepada Dana PBB untuk Congo dan menahan diri daripada menghantar bantuan ketenteraan kecuali melalui PBB.[33]

Bangladesh (1971) – veto USSR – Diselesaikan tanpa Sesi Khas

Digunakan oleh Resolusi Majlis Keselamatan 303. Sesi Tetap Kedua Puluh Enam diadakan; tiada Sesi Khas Darurat diperlukan jadi isu tersebut dikendalikan di bawah item agenda "Bantuan PBB kepada Pelarian Pakistan Timur".

Afghanistan (1980) – veto USSR – Sesi Khas Darurat Ke-6

Digunakan oleh Resolusi Majlis Keselamatan 500. Sesi Khas Darurat Kesembilan mengenai "Situasi di Timur Tengah" menerima pakai Resolusi ES-9/1 yang mengisytiharkan Israel sebagai negara yang tidak cintakan keamanan dan menyeru semua anggota untuk mengenakan langkah-langkah ke atas Israel.

Timur Tengah (1982) – veto AS – Sesi Khas Darurat Ke-9

Digunakan oleh Perhimpunan Agung atas permintaan USSR (A/6717) dan undian (98-3-3). Sesi Khas Darurat Kelima mengenai "Situasi di Timur Tengah" menerima enam resolusi, termasuk Resolusi 2253 dan 2254 (ES-V) yang menyeru Israel untuk membatalkan langkah-langkah unilateral di Baitulmuqaddis.

Ukraine (2022) – veto Rusia – Sesi Khas Darurat Ke-11

Digunakan oleh Resolusi Majlis Keselamatan 2623. Sesi Khas darurat Kesebelas mengenai "Situasi di Ukraine" diadakan pada 28 Februari 2022.

Oleh Perhimpunan Agung

Korea (1951) – veto USSR

Berikutan tiga veto oleh USSR mengenai situasi di Korea, enam anggota Majlis Keselamatan meminta Perhimpunan Agung untuk mempertimbangkan situasi tersebut (A/1618). Majlis Keselamatan kemudiannya mengeluarkan perkara itu daripada agendanya, membolehkan Perhimpunan Agung membincangkan perkara itu secara bebas di bawah Perkara 11 Piagam PBB. Dalam resolusi 498(V), Perhimpunan merujuk resolusi Bersatu untuk Keamanan: "memandangkan Majlis Keselamatan, kerana tiada kesepakatan antara anggota-anggota tetap, telah gagal melaksanakan tanggungjawab utamanya untuk mengekalkan keamanan antarabangsa dan keselamatan berkaitan campur tangan komunis China di Korea ..."

Timur Tengah (1967) – USSR gagal memperoleh 9 undian – Sesi Khas Darurat Ke-5

Digunakan oleh Perhimpunan Agung atas permintaan USSR (A/6717) dan undi (98-3-3). Sesi Khas Darurat Kelima mengenai "Situasi di Timur Tengah" menerima enam resolusi, termasuk Resolusi 2253 dan 2254 (ES-V) yang menyeru Israel untuk membatalkan langkah-langkah unilateral di Baitulmuqaddis.

Palestin (1980) – veto AS – Sesi Khas Darurat Ke-7

Digunakan oleh Perhimpunan Agung atas permintaan Senegal (A/ES-7/1). Sesi Khas Darurat Ketujuh mengenai "Persoalan Palestin" menerima pakai lapan resolusi (ES-7/2 hingga ES-7/9) menyeru pengunduran tanpa syarat dan total Israel dari wilayah yang didudukinya sejak 1967.

Namibia (1981) - veto Perancis, UK dan AS- Sesi Khas Darurat Ke-8

Digunakan oleh Perhimpunan Agung atas permintaan Zimbabwe (A/ES-8/1). Sesi khas tergempar kelapan UNGA telah dipanggil oleh Zimbabwe untuk membincangkan "Soalan Namibia". Mesyuaratnya berlangsung antara 3 September dan 14 September 1981.[3]

Menutup mesyuarat akhir sesi, Perhimpunan menerima pakai resolusi A/RES/ES-8/2:[3]

Mengisytiharkan bahawa pendudukan haram Namibia oleh Afrika Selatan serta tindakan pencerobohan berulang yang dilakukan oleh Afrika Selatan terhadap Negara-negara jiran merupakan pelanggaran keamanan dan keselamatan antarabangsa,

Mengambil maklum dengan kesal dan bimbang bahawa Majlis Keselamatan gagal melaksanakan tanggungjawab utamanya untuk mengekalkan keamanan dan keselamatan antarabangsa apabila draf resolusi yang mencadangkan sekatan mandatori menyeluruh terhadap Afrika Selatan di bawah Bab VII Piagam Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu telah diveto oleh tiga anggota Barat tetap Majlis pada 30 April 1981, ...

6. Menyeru Negara-negara Anggota, badan-badan urusan khas dan organisasi antarabangsa lain untuk memberi sokongan dan bantuan kebendaan, kewangan, ketenteraan dan lain-lain yang meningkat dan berterusan kepada Pertubuhan Rakyat Afrika Barat Daya untuk membolehkannya pergiatkan perjuangannya untuk membebaskan Namibia; ...

13. Menyeru semua Negara, memandangkan ancaman yang ditimbulkan oleh Afrika Selatan kepada keamanan dan keselamatan antarabangsa, untuk mengenakan sekatan mandatori menyeluruh terhadap negara itu selaras dengan peruntukan Piagam;

14. Juga sangat menggesa Negara-negara untuk menghentikan serta-merta, secara berindividu dan kolektif, semua urusan dengan Afrika Selatan untuk benar-benar mengasingkannya dari segi politik, ekonomi, ketenteraan dan budaya; ...

Ini kali pertama Perhimpunan membenarkan sekatan ekonomi, diplomatik dan budaya terhadap sesebuah negara; ia pernah membenarkan sekatan ketenteraan melalui resolusi 1001 pada 7 November 1956,[3] semasa sesi khas darurat pertamanya.

Palestin (1997) – veto AS – Sesi Khas Darurat Ke-10

Digunakan oleh Perhimpunan Agung atas permintaan Qatar (A/ES/10/1). Sesi Khas Darurat Kesepuluh mengenai "Persoalan Palestin", masih dalam sesi, menerima pakai antaranya Resolusi ES-10/14 meminta pendapat nasihat daripada Mahkamah Keadilan Antarabangsa.